Γράμμα - Δια-κριτικό σημείωμα

Προς κ. ΤΑΚΗ ΤΣΑΝΤΗΛΑ

Πήρα στα χέρια μου το βιβλίο σας, ως δώρο και το διάβασα την ίδια μέρα σχεδόν απνευστί. Δεν σας γνωρίζω προσωπικά και αυτό βοήθησε την ανάγνωση μου περισσότερο.

Φυσικά το γράμμα μου δεν είναι κριτική, (πως θα μπορούσε άλλωστε;) Φιλοδοξώ βέβαια να είναι μια δια-κριτική διάχυση, της  πεποίθησης μου, πως η Ποίηση και γενικότερα η τέχνη εξυψώνει τον άνθρωπο, τον βγάζει από αδιέξοδες καταστάσεις και τον στηρίζει στην καθημερινότητα του.
Με τα “Ενδελεχή κι Απόκρυφα” σας περάσατε τις συμπληγάδες του χρόνου, έστω κι αν οι απώλειες, ακόμη, δεν είναι απόλυτα εμφανείς. Η τροχιά της εξόδου σας άρχισε να χαράσσεται σταθερά, αξιοπρεπώς και με αγάπη για τον συνάνθρωπο. Εξάλλου αυτό είναι το πρώτο σας βήμα. * Το πρώτο ξεγύμνωμα της ψυχή σας μπρος στα μάτια εκατοντάδων καλοντυμένων συναισθημάτων και σκέψεων.

Φυσικά δεν είναι όλα όσα αισθανθήκατε, παρά μόνο όσα προλάβατε να συλλάβετε με το δίχτυ της πέννας σας, μέσα στη δύνη των εμπνεύσεων και των εκπνεύσεων. Βιώματα κυρίως προσωπικά. Οδύνες πού φανερώνουν αξίες και ιδανικά.

Δεν ξέρω αν είστε “τρελός” η “αντάρτης”, πάντως σίγουρα η γραφή σας φανερώνει άνθρωπο ιδιαίτερων ικανοτήτων. Σας συγχαίρω για το πρώτο “Ατόπημα σας” και σας εύχομαι εγκάρδια να μην είναι το τελευταίο. 

ΚΙΚΗ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ -  22/002/06

Φιμωμένα όνειρα

Χαράζει πια
καθώς τα φιμωμένα όνειρα
διαισθάνονται το φως
κι αφυπνίζονται

Στα ανοιχτά της μέρας
προσδοκούν
να ενδυθούν ξανά με αραχναίες λέξεις
μετά από τόσες νύχτες
άσπαστης σιωπής


Τάκης Τσαντήλας

Μαρία Ροδοπούλου

Η εποχή που αναβάλλεται


Η αγάπη μου δεν είναι τίποτα άλλο

παρά η αγωνία της άνοιξης

για τον επερχόμενο θάνατο

Ορφανή θα αιωρείται

στου χρόνου τα πηγάδια

με μάτια επαργυρωμένα
από την οριστική αναχώρηση

θα αναρωτιέται

για τα λιγόθυμα φύλλα

που στολίζουν τα κίτρινα μαλλιά της

κι η αγάπη μου δεν θα είναι τίποτε άλλο

παρά του φεγγαριού η αγωνία 

για την αυγή που οπλισμένη καραδοκεί

κι εγώ δεν θα είμαι τίποτε άλλο

παρά μια εποχή που συνέχεια αναβάλλεται

______________________________

Άτιτλος έρωτας


Με ξετύλιξα ηδονικά,
ένα φίδι ανάμεσα στις καλαμιές
του θανάτου
ενώ εσύ γινόσουν νύχτα,
μια μαύρη γλώσσα που τεντώθηκε
στον μωβ ουρανό

Οι άλλοι γύρω μου έφτυναν
πικραμύγδαλα και υποσχέσεις
μέσα από τα τσίγκινα στόματά τους

με εξιλέωσα με βλαστήμιες,
κοσμοκαλόγρια ανάμεσα
στα πορνεία του θανάτου,
ενώ εσύ γινόσουν νύχτα,
μια απελπισμένη θύελλα
που απλώθηκε σε γαλάζιο ουρανό

Οι άλλοι γύρω μου έκοβαν μοίρες

και έκαμαν λιτανείες
μέσα απ’ τα σιδερένια δόντια τους

όμως όσο και αν μου μίλαγα,
όσο κι αν με ζύμωναν ξανά απ’ την αρχή
- προϊόν πρόστυχου σταριού -
 όσο κι αν πάλεψα  κάτι άλλο να γίνω
στο τέλος πάντα η ίδια παρέμεινα
και πάντα τον ίδιο στίχο

στα χείλη μου ραμμένο έχω: "σώπαινε και άσε με

τα μάτια σου με τον έρωτα μου να σκεπάσω,
νύχτα έγινες και θα κρυώσεις"

* Η Μαρία Ροδοπούλου γεννήθηκε το 1965. Ζει και δραστηριοποιείται στην Αθήνα. Σπούδασε στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε και εργάζεται ως αναλύτρια-προγραμματίστρια εμπορικών εφαρμογών. Είναι μέλος της εκδοτικής ομάδας του έντυπου λογοτεχνικού περιοδικού "Σοδειά". Ασχολείται με μεταφράσεις αγγλικής ποίησης και πεζογραφίας κι έχει μεταφράσει για λογαριασμό εντύπων και ψηφιακών περιοδικών Sylvia Plath, Edgar Allan Poe, Robert Frost , Emily Dickinson, Ann Sexton όπως επίσης μετέφρασε και το έργο "4:48 Ψύχωσις" της Σάρα Κέην που δημοσιεύτηκε ολόκληρο στο ψηφιακό περιοδικό vakxikon.gr

Έργα της:
* Η Ιουλιέττα ζει ακόμα (Λυκόφως) 2018
* Αναμπέλλα Λαμόντ: Το κορίτσι της δίεσης (Bookstars – Γιωγγαράς) 2016
* Εμπόδια φτερά (Βακχικόν) 2013
* Ισιδώρα (Συμπαντικές διαδρομές) 2009
* Το βιβλίο των νεκρών (Συμπαντικές διαδρομές) 2008

Συμμετοχή σε συλλογικό έργο: 
* Βρόχος (Λυκόφως) 2019
* Little Steps to Hell, (Λυκόφως) 2017
* Προαιρετικά και ατημέλητα (Αρμός) 2008 με τον Τάκη Τσαντήλα
* Εικονική λογοτεχνία και www.ποίηση.gr (Συμπαντικές διαδρομές) 2007

Κριτικογραφία
* Για τις κλειδωμένες αγάπες της Ρίγα (Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, Οδειπορικό στη Σοβιετική και Νέα Βαλτική) 18.06.2014

Φως ακατάπαυστο

Ωραίος
μεσ’ από γνόφους καιρούς
προβάλει ο λόγος
πανώριο στο πλάι του λόγου
το φως
το ακατάπαυστο


Τάκης Τσαντήλας

Αστροφεγγιά

Θέλει δύναμη η ζωή για να τη διασχίσεις
επιμονή και καρτερία
ψυχή και όνειρα εφήβου
και λέξεις
πολλές λέξεις
ζωηρές και αείφωτες
όπως πάθος, έρωτας, μελωδία
ποίηση, επανάσταση, ελευθερία
αγάπη, άνοιξη, αστροφεγγιά

Κάθε λέξη κι ένα βήμα στην άνοιξη
κάθε ήχος και μια επανάσταση
κάθε ποίημα και μια αστροφεγγιά

 

Τάκης Τσαντήλας