Τάκης Τσαντήλας / Σεπτά κι ανερυθρίαστα

Σε πείσμα των καιρών και των κριμάτων


Κι όταν όλα θα καταρρέουν με πάταγο
Εμείς
- σε πείσμα των καιρών και των κριμάτων -
θα παραμένουμε όρθιοι
ακουμπώντας ανάλαφρα
ο ένας στον ώμο του άλλου
εμμένοντας με συνέπεια στον αέρα
στο λόγο
στο φως
και θ' ανελκύουμε αξίες ζωής ανοξείδωτες
από τα βάθη των αιώνων.

_____________________________


Με ψάχνω σε σένα


Δεν είμαι εντέλει παρά ένα ανθάκι
στην άκρη του κήπου σου
φως αμυδρό
που εξερευνεί το βυθό σου
θαλπωρή ποθητή
που εδρεύει στα σύννεφα.
Είμαι Εσύ
και με ψάχνω 
σε Σένα.

_____________________________


Υπήρξαμε άραγε ποτέ;


Έτσι ήσυχα (θα) μας ταξιδεύει η ζωή
διασχίζοντας θύμησες
έρωτες
ερημιές
απουσίες
ώσπου να μας παραδώσει αθόρυβα
στην παύση και στη λησμονιά.

ΥΓ: Υπήρξαμε άραγε ποτέ;
Κι αν ναι, κατανοήσαμε επαρκώς
την ύπαρξή μας;

____________________________

Αίνιγμα

Ριζωμένο σκοτάδι Εσύ
και φωτιά
πυρκαγιά βουερή κι ανεξέλεγκτη
κι εγώ αεράκι
βροχοστάλα διάφανη
διεισδύω στο βλέμμα σου
προσεγγίζοντας το βαθύ,
το κρυφό αίνιγμά σου.


Τάκης Τσαντήλας / Σεπτά κι ανερυθρίαστα / Συμπαντικές διαδρομές / 2015