Ευερέθιστες θύμησες

Αργά βγαίνουν οι θύμησες
νύχτα βαθιά
φέρνοντας θύελλες
και πυρκαγιές
που κατακαίγουν
ευερέθιστες αισθήσεις


Τάκης Τσαντήλας

Σπόρος στη στάχτη

Όλα αμφίβολα μυρίζουν ακόνιτον γύρω
Κι εσύ μαζί μου στο ποίημα
Να αναπνέεις
Να σιγοκαίς
Να αθωώνεις τις ενοχές μου
Τα πάντα έχουν θαρρώ ειπωθεί
Το βήμα βραδύ λιμνάζει στο τέλμα
Λέω κι αυτό
Η άρνηση σ' αυτό το αναίσχυντο τέλμα
Είναι ο σπόρος στη στάχτη
Σκάψε βαθιά
Η πλήρης αλήθεια βρυχάται εντός μας
Η πρόσκληση είναι ανοιχτή και διάφανη
Σκάψε βαθιά
Βαθύτερα
Ως αξίνα μυθική
Ελευθερίας

Τάκης Τσαντήλας