λογοτεχνικές ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ

Εισδύω εντός μου με αργές απλωτές κι οξυγόνο αμφίβολο σαν δύτης αμέριμνος σε ανέγνωρη θάλασσα. Αναμνήσεις θολές προσεγγίζουνε πλάι μου μου ...

Άκου, κορίτσι εσύ, θεά ζηλευτή και θεά απονύχτερη ξακουστή των μυχών και των μύθων με τα άνθη του ήλιου στο άμωμο βλέμμα σου, το φλοίσ...

Ο πόλεμος είναι το ακατανόητο μίσος που φοράει στολή και σπέρνει τον τρόμο. Ο καθρέπτης που σπάει και μέσα του βλέπεις την ιστορία τη μ...

Υπάρχει λόγος / ν’ ανιχνεύεις στίχους / στο σκοτάδι ένας αντάρτης στίχος να βρεθεί / ίσως φωτίσει με τη λάμψη του / το σύμπαν Από τον τίτ...

Καιρός για αναδιάταξη της συνείδησης της συναίσθησης της ευαισθησίας μας  Να δούμε ξανά ποιοι είμαστε πόσοι είμαστε γιατί είμαστε αν π...

Το τέρας δεν φοράει πάντα μπότες∙ σαν χαμαιλέοντας αλλάζει χρώματα, φοράει μάσκα υπακοής στο σκοτεινό του πρόσωπο, την καλογυαλισμένη του γ...

Φιλονικώντας όλη νύχτα με τη θύμηση αίφνης με το ξημέρωμα σκοντάφτω πάνω σ’ ένα έγκαυλο κι αλλοπαρμένο   ποίημα   Τάκης Τσαντήλας

Έτσι να ραίνουν  τα ποιήματα  Σαν βροχές ποθεινές που διασπούν τις σιωπές και ποτίζουν τα άνθη  Σαν ρανίδες  ασύχαστου πάθους  Ν' αραιώ...

Θα ‘ρθει η στιγμή που τα καρφιά των ενοχών     που σιωπήσαμε   θα μας τρυπούν   βαθιά βαθύτατα  μες στη συνείδηση  ως διαρκές και ανεπ...

Στάζουν ξανά οι τοίχοι δίπλα μου με αίμα που δεν έζησα και δάκρυ ενός άλλου τόσο γνωστού και τόσο ξένου  κόντρα στο άνεμο ανάβω φως για ...

Το όλον και το τίποτα της νοσταλγίας της φαντασίας της προσμονής και της θύμησης δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας αέναος κύκλος μιας συ...

Σαν μελωδία σε ονειρική παραλία σαν ασπασμός σε σκήτη που καίει  κερί αναλλοίωτο    σαν όνειρο που αφυπνίζει αισθήσεις με καλοσύνη π...

Τα χρόνια  που περάσαμε μαζί αυτοεξόριστοι   στ’ ακρογιάλια των άστρων ενώνουν τα θαύματα και τα τραύματα με μια σιωπή που συνθλίβει  ...

«Κατάθεση ψυχής» είναι ο τίτλος της πρώτης ποιητικής συλλογής της Γιώτας Τριανταφύλλου και ο εύγλωττός αυτός τίτλος μάς προδιαθέτει εξ αρχής...

[...] Και, παρά τις πικρές ματαιώσεις μας παραμέναμε όρθιοι. Χορευτές με τ’ απέθαντο   και φορτίζοντας με βιολιά νοερά το απείθαρχο μέσα...

Οι ποιητές μοναχικοί και απροσάρμοστοι ακτιβιστές της χαραυγής και της ανάστασης βάζουν φωτιά στ’ αμετακίνητα φιλονικούν με τ’ αναπόδεικ...

Κατοικείς παντού. Σε αισθήματα έμπλεα που ανθίζουν ζωοδότρες ανάσες και ηδύφωτα ποιήματα . Σε ναούς μυθικούς που τελούνται δεήσεις των άστ...

Η αποθυμιά κόμπος ασύχαστος στην αποβάθρα για το άγνωστο κι η μοναξιά να πεταρίζει ξάγρυπνη στο αχανές τ' ουρανού όπου γαλάζιο απέραντο ...

Κλείσε τα μάτια στο σκοτάδι δες με τα μάτια της ψυχής τον άνεμο και το φεγγάρι που 'ναι ολόγιομο απόψε Δες με από μακριά σου γνέφω...

«Πιότερο κι από την ίδια τη ζωή ακόμα έχει αξία ο τρόπος που την ανασαίνουμε»  Το μικρό αυτό και λιτό υστερόγραφο αποτυπώνει στίχους που...

Η νιότη μετακόμισε αμετάκλητα   στη μνήμη πια αφήνοντας πίσω σαν ανάμνηση μία βαθιά ρωγμή κι έναν κόκκινο μαρκαδόρο.   Κι είναι στιγμές...

Μνήμη ανεξίτηλη Βλέμματα έμφλογα με την καθαρότητα της αυγής   Εξερευνούν τ’ αδοκίμαστο Δίχως πυξίδα Δίχως σημάνσεις Σε μονοπάτι τραχύ ...

Με καρτερούσες καιρό με τα πανιά σου μεσίστια και τις άγκυρες χαμένες ν’ αρμενίζεις στα κύματα ζωγραφίζοντας όνειρα και φιλιά πετρωμένα στο...

Η Μαρία Αργυρακοπούλου, μάς συστήθηκε, εκδοτικά, ως ποιήτρια το 2019 με την ποιητική συλλογή της «Αποτυπώματα στο πουθενά» από τις «Χρόνος Ε...