Αερικό της νύχτας

Αργά περπάτησες μες στη βροχή

σιωπηλά μέσα στη θύελλα

και με προσκάλεσες ξανά

μ' εκείνο το επίμονο βλέμμα σου

που αδιασάλευτο ηδονικό γίνεται φως

πνοή και πρόσταγμα χορού

ερωτικού χορού μες στη βροχή

μέσα στη θύελλα

δίχως κανόνες και ορθούς βηματισμούς

απείθαρχο σαν μυθικό αερικό της νύχτας

να πλημμυρίζει ο νους και οι αισθήσεις

με βροχή

με θύελλα

με έρωτα

με σιωπή.

Αργά περπάτησες μες στη σιωπή

και χάθηκες.


Τάκης Τσαντήλας