βουερή αναπνοή μες στη μέση της θάλασσας
τα ναι και τα όχι
η μυστική στιγμή που το φεγγάρι γυμνό
βουτά μες στο κύμα
για να βρει το τετράφυλλο δάκρυ
ο βαθύς στεναγμός τ' ουρανού στο ξημέρωμα
εσύ και οι αέναοι χτύποι σου
η φλόγα
η φλόγα που καίει ασίγαστα
μακριά στον ορίζοντα
που πλησιάζει
που βρυχάται
που καίει
που ανασκαλεύει πληγές κι αμαρτίες
η σκόνη του χθες
κι ο απόηχος του περατάρη ανέμου
το χάδι σου
ευλογία και χάρη
και ψίθυρος
σαν σταγόνα που ξεχύνεται γάργαρη
στο αχανές των αιώνων
σαν μικρό νυχτολούλουδο
που ανθίζει
κι εγείρεται
Τάκης Τσαντήλας
