Γόνιμη σύσπαση

Κι όταν το χώμα νοτίσει καλά
κι όταν ο αέρας κοπάσει τριγύρω
φύτεψε μια κατακόκκινη άνοιξη
εκεί στο διάσελο των βουνών
όπου η θελκτική αύρα
των "Δεν Υπάρχουν"
ρέει ακατάπαυστα ποίηση
ως αυγινή αναρρίχηση
στεναγμών και δακρύων
κι ως γόνιμη σύσπαση
μήτρας που τίκτει.


Μαρία Αργυρακοπούλου

"Αποτυπώματα στο πουθενά"

Παράκαμψη λήθης

Θα ‘ρθει καιρός
που τα σβησμένα μας πρόσωπα
θα παρακάμψουν τη λήθη
σμίγοντας στον ορίζοντα
με εξόριστες λέξεις.
Θ’ ανθίσουν τότε τα βλέμματα
ως άστρα
σε νύχτες
που ρέουν
με "εμείς".


Τάκης Τσαντήλας  

Αχάραγα

Ο έρωτας έχει βαθύ σκοτάδι
και κανείς δεν θέλει
ή κάνει πως δεν θέλει να το δει
η μεθυσμένη ατραπός ξανοίγεται
ως μελωδία των αισθήσεων
στις υγρές μας παλάμες
ανάμεσα στην ανάμνηση
και στην επιθυμία
άνθος στιλπνό
στον βράχο πάνω
που απαγγέλαμε ποιήματα
Απρίλη μήνα
αχάραγα
στις έξη ή ώρα
το πρωί


Τάκης Τσαντήλας 

Αιτίες επιστροφής

Λιτή η μνήμη∙
μας μεταφέρει πάντα επίμονα εκεί
στις ανερεύνητες χαρές
όπου δεν φύγαμε ποτέ.
Λιτή η αγάπη∙
και ας βαραίνει τη θωριά ο χρόνος
θα μας προσδίδει πάντα με αιτίες
να επιστρέφουμε.


Τάκης Τσαντήλας 

"Ενθύμια Κίρκης"