Στη σύντροφό μου Μαρία Α.
Με μια ευχή __άνθη και ποιήματα
υμνώντας σαν άνεμος τον τόπο που σ’ έστερξε
και σου ‘δωσε φως
και δροσιά
κι απαλότητα
που σου ‘δωσε σοφία και λόγο
έτσι που να μπορείς ν’ απιθώνεις
στο τραπέζι του χρόνου
ψωμί και κρασί και συνέπεια
ως κοινωνός της αγάπης
Εσύ της αγάπης καρπός που σε λένε Μαρία
Τάκης Τσαντήλας
