μέσ’ από ανθοφόρες θύμησες
διαπερνώντας άνεμους
και ποταμούς
κι αστραποβρόχια
με τη θωριά σου άθαμπη
σημαδεμένη απ’ το φως του φεγγαριού
όπως τότε που τρέχαμε στα σύννεφα
αναζητώντας όνειρα
για να στεγάσουμε τα χάδια μας
όπως τότε που έφυγες
δίχως να δεις το βλέμμα μου
στο βλέμμα σου
Αργά ή γρήγορα θα έρθεις
μέσ’ απ’ τα κελαρύσματα της άνοιξης
Τάκης Τσαντήλας
