Αυτό
το αμυδρό χαμόγελο
έρχεται μεσ’ απ’ την απερίγραπτη σιωπή∙
βαθιά ανάσα είναι
μιας προδομένης άνοιξης
που όλο φτάνει κι όλο χάνεται∙
αέρας που βοά πριν την ανάφλεξη
εξεγερμένης πυρκαγιάς που θ’ απλωθεί
και θ’ αφανίσει το σκοτάδι.
Κάθε σιωπή και μια βαθιά συντριβή
μία ψευδής προσδοκία
που πετρώνει τα όνειρα.
Τάκης Τσαντήλας