Προς κ. ΤΑΚΗ ΤΣΑΝΤΗΛΑ
Πήρα στα χέρια μου το βιβλίο σας, ως δώρο και το διάβασα την
ίδια μέρα σχεδόν απνευστί. Δεν σας γνωρίζω προσωπικά και αυτό βοήθησε την
ανάγνωση μου περισσότερο.
Φυσικά το γράμμα μου δεν είναι κριτική, (πως θα μπορούσε
άλλωστε;) Φιλοδοξώ βέβαια να είναι μια δια-κριτική διάχυση, της πεποίθησης μου, πως η Ποίηση και γενικότερα η
τέχνη εξυψώνει τον άνθρωπο, τον βγάζει από αδιέξοδες καταστάσεις και τον
στηρίζει στην καθημερινότητα του.
Με τα “Ενδελεχή κι Απόκρυφα” σας περάσατε τις συμπληγάδες του χρόνου, έστω κι αν οι απώλειες, ακόμη, δεν είναι απόλυτα εμφανείς. Η τροχιά της εξόδου σας άρχισε να χαράσσεται σταθερά, αξιοπρεπώς και με αγάπη για τον συνάνθρωπο. Εξάλλου αυτό είναι το πρώτο σας βήμα. * Το πρώτο ξεγύμνωμα της ψυχή σας μπρος στα μάτια εκατοντάδων καλοντυμένων συναισθημάτων και σκέψεων.
Με τα “Ενδελεχή κι Απόκρυφα” σας περάσατε τις συμπληγάδες του χρόνου, έστω κι αν οι απώλειες, ακόμη, δεν είναι απόλυτα εμφανείς. Η τροχιά της εξόδου σας άρχισε να χαράσσεται σταθερά, αξιοπρεπώς και με αγάπη για τον συνάνθρωπο. Εξάλλου αυτό είναι το πρώτο σας βήμα. * Το πρώτο ξεγύμνωμα της ψυχή σας μπρος στα μάτια εκατοντάδων καλοντυμένων συναισθημάτων και σκέψεων.
Φυσικά δεν είναι όλα όσα αισθανθήκατε, παρά μόνο όσα
προλάβατε να συλλάβετε με το δίχτυ της πέννας σας, μέσα στη δύνη των εμπνεύσεων
και των εκπνεύσεων. Βιώματα κυρίως προσωπικά. Οδύνες πού φανερώνουν αξίες και
ιδανικά.
Δεν ξέρω αν είστε “τρελός” η “αντάρτης”, πάντως σίγουρα η
γραφή σας φανερώνει άνθρωπο ιδιαίτερων ικανοτήτων. Σας συγχαίρω για το πρώτο
“Ατόπημα σας” και σας εύχομαι εγκάρδια να μην είναι το τελευταίο.
