Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Μια βόλτα στ' απρόσμενο


Θα μου επιτρέψετε (κι) απόψε
ωραία κυρία μου
να γίνω ανάγωγος στίχος
στο σώμα σας

Ναι! Σ' εσάς μιλάω ωραία κυρία μου
με τα έναστρα μάτια
με τ' αλαβάστρινο πρόσωπο
με το δαντελένιο χαμόγελο
με τα κελαρυστά σας μαλλιά

Θα μου επιτρέψετε λέω
να είμαι ο συνοδός σας απόψε
για μια βόλτα στ' απρόσμενο
για μια βόλτα στο μέλλον

Εκεί οικεία μου άγνωστη
που εύηχοι ήχοι χαράσσουν τον άνεμο
έτσι που αυτός εξεγείρεται
και φυσά ποθητά στο κορμί σας

Παρεκτράπηκα, το γνωρίζω καλή μου
μα είναι αδύνατο να μη σας το πω
συγχωρήστε μου λέω το θάρρος
μα θέλω να σας πιάσω το χέρι
ελαφρά όσο πιο ελαφρά γίνεται
για να νιώσετε πως επωάζεται ένα ποίημα
πως ηχεί ένα χαρμόσυνο πάθος
πως δονούνται τα σήμαντρα στους ναούς των ερώτων
για τον ερχομό του φωτός
για τον θηλασμό της χαράς
για τον αγιασμό της φωτιάς
για ένα φιλί που φυλάσσετε αιώνες στα πέλαγα
και προβάλλει σαν άστρο τις νύχτες
μονάχα για σας

Θέλω - είμαι και τόσο επίμονος -
να πιω μαζί σας λίγο κρασί
να μεθύσω μαζί σας
να χορέψω μαζί σας
με φόντο το κύμα του άχραντου πόθου
που κατακλύζει μυστικές αμμουδιές
και ανήμερα σώματα

Δίχως καμιά συστολή
ν' ασπαστώ την σεπτή αγιοσύνη σας
να γευτώ τη βαθιά ηδονή σας


Τάκης Τσαντήλας