Σεπτέμβρης.
Το φως αργά υποστέλλει την αίγλη του
για να την εκθέσει αλλού.
Ο αέρας ισχνός κρατά την ανάσα του
με μια μελαγχολική ασάφεια
που φέρνει σε σένα.
Χείλη σφιγμένα με μια παύση απέραντη.
Κινήσεις αμήχανες με βλέμματα έμβροχα
να καίνε δίχως να φλέγονται.
Μια μυστική αμμουδιά που μας διαπλέει
και καταγράφει όσα ΔΕΝ είπαμε
και ναυάγησαν σε ακατανόητες αναμονές.
Είσαι όμορφη.
Ναι, είσαι όμορφη.
Κάποια στιγμή θα επιστρέψω
και θα σε πάρω αγκαλιά
να κοινωνήσουμε με ξημέρωμα και χαρά.
Κάποια στιγμή θα ραγίσει η θλίψη.
t_t / 01.09.25
Το φως αργά υποστέλλει την αίγλη του
για να την εκθέσει αλλού.
Ο αέρας ισχνός κρατά την ανάσα του
με μια μελαγχολική ασάφεια
που φέρνει σε σένα.
Χείλη σφιγμένα με μια παύση απέραντη.
Κινήσεις αμήχανες με βλέμματα έμβροχα
να καίνε δίχως να φλέγονται.
Μια μυστική αμμουδιά που μας διαπλέει
και καταγράφει όσα ΔΕΝ είπαμε
και ναυάγησαν σε ακατανόητες αναμονές.
Είσαι όμορφη.
Ναι, είσαι όμορφη.
Κάποια στιγμή θα επιστρέψω
και θα σε πάρω αγκαλιά
να κοινωνήσουμε με ξημέρωμα και χαρά.
Κάποια στιγμή θα ραγίσει η θλίψη.
t_t / 01.09.25