Το κύμα

Μας βρήκε και μας έθαλψε της θάλασσας το κύμα
μας ξέβρασε χαράματα στου πάθους την ακτή
στον άνεμο σκαρώσαμε λαθραία ένα ποίημα
που μίλαγε για έρωτες και μπάρκα την αυγή

Δονούσαμε τα σήμαντρα, τις μυθικές σειρήνες
και λύναμε τις άγκυρες να βγούμε στ' ανοιχτά
μαντήλια στροβιλίζονταν στην άκρη στις μαρίνες
καθώς αυτομολούσαμε στ' ονείρου τα νερά

Καιρός βαρύς κι ανάποδος μας έπιασε στη στράτα
με σύννεφα και θύμησες ταράχτηκε ο νους
αμίλητοι κοιτούσαμε μακριά την αποβάθρα
καθόσον προσπερνούσαμε νησίδες και γιαλούς

Έτσι ξελογιαστήκαμε στην πλάνη της αγάπης
μπατάροντας στα πέλαγα, μια νύχτα, ναυαγοί
ρακένδυτοι εξόριστοι του πόθου αναβάτες
φαντάσματα αθέατα κι ιππότες πελιδνοί


Τάκης Τσαντήλας - Έμμετρες αποδράσεις