Αμάραντες ανασαιμιές

Δραπέτης στον άνεμο σε γνώρισα

ηλιοβασίλεμα από 'κείνα

που εισχωρούνε εντός σου

μύριζες αύρα θαλασσινή και άλμη

ηδύφωτη αλκή έπνευσες μέσα μου

την πεθυμιά  μυρίων παρεκτροπών ανέσυρες

ραίνοντας με ανασαιμιές αμάραντες το χρόνο

αμόλευτη νύμφη

των κρυφών μου σιωπών


Τάκης Τσαντήλας