Τάκης Τσαντήλας / Το όλον και το τίποτα της νοσταλγίας

Όσα ποθήσαμε


Ταξιδεύω μαζί σου αιώνες
σε βυθούς
σ' ουρανούς
σε αιθέρες
ως εκεί
που η μνήμη συναντά τη σιωπή
και η τρέλα το λόγο.
Όσα σκορπίσαμε, μας ανήκουν
Όσα ποθήσαμε, μας σκορπούν.

_________________________


Καιρός να δεις


Είναι καιρός να πάψεις πια

να τρέφεσαι με μύθους

Είναι καιρός να δεις

Να μπεις στη μάχη άσπιλος

Να γίνεις ήχος

λόγος

ατραπός

Να μην παραδεχτείς ποτέ

την ήττα του αδοκίμαστου..

__________________________


Λόγος ζωής


Υπάρχει λόγος
ν’ ανιχνεύεις λέξεις
στο σκοτάδι.
Ένας αντάρτης στίχος να βρεθεί
ίσως φωτίσεις με τη λάμψη του
το σύμπαν.

_______________________


Συστάσεις


Καλό παιδί, Ναι!
Και ψαγμένο!
Αλτρουιστής κι ονειροπόλος!
Λένε πως ήρθε μετανάστης
από τη χώρα των ανέμων!
Τυφλός εκ γενετής
γιατί χορεύαν ακατάπαυτα
τα μάτια του!


Τάκης Τσαντήλας / Το όλον και το τίποτα της νοσταλγίας / Οιωνός / 2013

Ακαταλόγιστο

Όπου εκπίπτει η μνήμη
ανυψώνεται το ακαταλόγιστο
ως έπαρση
ως ευτέλεια
ως ανάλγητος λόγος


Τάκης Τσαντήλας

"Το Ελ της Ελευθερίας"

Καθ' οδόν

Μου 'πες ν' αγγίξω το κορμί σου απαλά  
μέσα στο κύμα το στιλπνό να σε φιλήσω
να αποδράσουμε σε σύννεφα τρελά  
και μ' ένα όνειρο γλυκό να σε τυλίξω

Μου 'πες ακόμα να κοιτώ τον ουρανό
και να θερμαίνω τους σφυγμούς σου μ' αστεράκια  
να σου μιλώ για το σεπτό μας μυστικό
που αποκρύβαμε σε στίχους και ανθάκια

Ακόμα μου 'πες πως για σένα ν' αγρυπνώ
να ημερεύω τις οδύνες σου τα βράδια
να σου γελώ και σαν φεγγάρι να φανώ
σαν η ψυχή σου σιγοκλαίει στα σκοτάδια

Και μες στο χάραμα ν' ανοίγω αγκαλιά
να κολυμπώ μέσα στην άσπιλη ματιά σου
να φτερουγίζουμε ανυπότακτα πουλιά
να σε αγγίζω και να πίνω τα φιλιά σου


Τάκης Τσαντήλας - Έμμετρες αποδράσεις