Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Τάκης Τσαντήλας / Αλκυονίδες μνήμες


Συνουσίες ονείρων


Θα με βρίσκεις συνήθως
σε τοκετούς ποιημάτων.
Σε στεναγμούς συλλαβών
και σε ψιθύρους των λέξεων.
Σε μυστικές συνουσίες
ονείρων.

______________________________


Σαν βροχή και σαν χάδι


Κρύβω στη νύχτα
τους σεπτούς μου σταυρούς
ραίνοντας τους με άνθη των άστρων
ταξιδεύω μαζί τους - για λίγο -
ως τα σύννεφα
στις πηγές που αναβλύζουν
αμάραντο δάκρυ
κι επιστρέφω σε σένα
σαν αυγή
σαν βροχή
και σαν χάδι.

_____________________________


Τείχος


Όσο κι αν προσπαθούμε
ν' ανταμώσουμε στα ποιήματα
ένα μεγάλο τείχος
μας χωρίζει
ένα κρύο δωμάτιο
γεμάτο σιωπές
και απουσίες
ένα ανείπωτο τετέλεσται
που σκιάζει τ' άστρα
στον ορίζοντα.

________________________


Αλκυονίδες μνήμες


Εκεί σε βρίσκω
Στις αλκυονίδες μνήμες αιώνων
Που μας πάνε πολύ μακριά
Σε αστρικά ταξίδια
Που μας φέρνουν πιο κοντά
Τόσο
Που γέρνω και σ' αγκαλιάζω.


Τάκης Τσαντήλας / Αλκυονίδες μνήμες / 2011


Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Τάκης Τσαντήλας / Ανιχνεύοντας ουρανό



Ανασαιμιές αμάραντες


Δραπέτης στον άνεμο σε γνώρισα
ηλιοβασίλεμα από 'κείνα
που εισχωρούνε εντός σου
μύριζες αύρα θαλασσινή και άλμη
ηδύφωτη αλκή έπνευσες μέσα μου
την πεθυμιά  μυρίων παρεκτροπών ανέσυρες
ραίνοντας με ανασαιμιές αμάραντες το χρόνο
αμόλευτη νύμφη
των κρυφών μου σιωπών.

______________________________


Αποθυμιά


Η αποθυμιά κόμπος ασύχαστος
στην αποβάθρα για το άγνωστο
κι η μοναξιά να πεταρίζει ξάγρυπνη
στο αχανές τ' ουρανού
όπου γαλάζιο απέραντο εκτείνεται
και συναντά φεγγάρια άσβεστα
μέσα στις κολυμπήθρες των ματιών σου.

_________________________________
 

Με τα μάτια της ψυχής


Κλείσε τα μάτια στο σκοτάδι
δες με τα μάτια της ψυχής τον άνεμο
και το φεγγάρι που 'ναι ολόγιομο απόψε.
Δες με, από μακριά σου γνέφω
απ' τα κατάβαθα της θύμησης
από το μέλλον.
Δες με και αναπόλησε εκείνες τις στιγμές
τις μακρινές, τις άφαντες
που προκαλούσαμε τα κύματα
με τα παράτολμα βυθίσματα.
Ποιήματα υφαντά σχεδίασε
στον αργαλειό της ψυχής σου
κι ανίχνευσε με προσοχή
την ποθεινή προσέγγιση στον ήλιο
μην και καεί από το πάθος σου
από τη λάμψη που πυροδοτεί
το φωτισμένο πρόσωπο σου.
Την ανάσα μου άκου
της βροχής τους χτύπους
τον ξέφρενο χορό μέσα στα σπλάγχνα μου
την υγρασία των ματιών μου.

________________________________


Αερικό της νύχτας


Αργά περπάτησες μες στη βροχή
σιωπηλά μέσα στη θύελλα
και με προσκάλεσες ξανά
μ' εκείνο το επίμονο βλέμμα σου
που αδιασάλευτο ηδονικό γίνεται φως
πνοή και πρόσταγμα χορού
ερωτικού χορού μες στη βροχή
μέσα στη θύελλα
δίχως κανόνες και ορθούς βηματισμούς
απείθαρχο σαν μυθικό αερικό της νύχτας
να πλημμυρίζει ο νους και οι αισθήσεις
με βροχή
με θύελλα
με έρωτα
με σιωπή.
Αργά περπάτησες μες στη σιωπή
και χάθηκες.


Τάκης Τσαντήλας / Ανιχνεύοντας ουρανό / Οιωνός / 2007



Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Μοιρασμένες στιγμές


Οι μοιρασμένες στιγμές
είναι ανάσες ακριβές
στο μέγα ενδιαίτημα του χρόνου  
σεπτά ποιήματα της πεθυμιάς
και της ανάγκης


Τάκης Τσαντήλας

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Γνόφος καιρός





Ήρθε ο καιρός να πάρω
λίγο απ' την ανάσα σου
και ν' αποτραβηχτώ στη σκήτη μου
στην ερημιά μου

ν' αφήσω πίσω μου
σημάδια κι ενθυμήματα
ίχνη σαθρά
της καταχνιάς και της οδύνης

να κλείσω αθόρυβα
της μνήμης την κερκόπορτα
με τα φθαρμένα άγκιστρα
και με τις αλυσίδες

να θάψω τα θολά χαρτιά της ποίησης
του πάθους τη φωτιά να αποχαιρετήσω

να καταβυθιστώ
μες στο σκοτάδι μοναχός
με τις απέριττες σιωπές
και τα θροΐσματα των ίσκιων

κι όταν ο ψίθυρος του ανέμου
αναδυθεί στιλπνός
από τα βάθη μυστικών καιρών
θα 'ρθω ξανά να σ' ανταμώσω
μ' ένα φιλί
που θα κρατώ κρυφό
σε μια σταγόνα μέσα της βροχής
που θα κυλά αθέατη
στα σφαλιστά μου μάτια


Τάκης Τσαντήλας

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Περιπλάνηση



Αυτή τη νύχτα θα γυρέψω  
εν' αστεράκι φωτεινό
ερωτικά θα το πλανέψω
για να διαβώ τον ουρανό

Σιωπηλά θα το κρατήσω
και θα του πω το "σ' αγαπώ"
γλυκά θα το περιπλανήσω
σε συννεφάκι μυθικό

Αναπνοές θα του εκπνέω
βαθιά πολύ μες στη ψυχή
και τραγουδάκια θα του λέω
να φέγγει ακόμα πιο πολύ

Χαράματα θα επιστρέψω
θα πλύνω τα μάτια στην πηγή
στο αστεράκι θ' αποτρέψω
το δάκρυ μου ορατό να δει



Τάκης Τσαντήλας - Έμμετρες αποδράσεις

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

Περί αμφισβήτησης λόγος



Ο λόγος όσο καλός, οξύς, κριτικός, ποιητικός, ανατρεπτικός κι αν εκφέρεται δεν δύναται να αλλάξει τον κόσμο.
Μπορεί όμως να διεγείρει συνειδήσεις, να εξεγείρει αισθήσεις, να πυροδοτήσει σιωπές. Να επανακινήσει αδρανοποιημένα αντανακλαστικά.
Να σμίξει στα σταυροδρόμια του κόσμου με τους έμφλογους ήχους, χτύπους, σφυγμούς. Με τις παλλόμενες ανάσες.
Με την ενεργό συμμετοχή, την έμπρακτη αμφισβήτηση, την αντιεξουσιαστική γοητεία, την ελευθερία..

Τάκης Τσαντήλας - "Αφορισμοί"