Γόνιμη σύσπαση

Κι όταν το χώμα νοτίσει καλά
κι όταν ο αέρας κοπάσει τριγύρω
φύτεψε μια κατακόκκινη άνοιξη
εκεί στο διάσελο των βουνών
όπου η θελκτική αύρα
των "Δεν Υπάρχουν"
ρέει ακατάπαυστα ποίηση
ως αυγινή αναρρίχηση
στεναγμών και δακρύων
κι ως γόνιμη σύσπαση
μήτρας που τίκτει.


Μαρία Αργυρακοπούλου

"Αποτυπώματα στο πουθενά"

Παράκαμψη λήθης

Θα ‘ρθει καιρός
που τα σβησμένα μας πρόσωπα
θα παρακάμψουν τη λήθη
σμίγοντας στον ορίζοντα
με εξόριστες λέξεις.
Θ’ ανθίσουν τότε τα βλέμματα
ως άστρα
σε νύχτες
που ρέουν
με "εμείς".


Τάκης Τσαντήλας  

Αχάραγα

Ο έρωτας έχει βαθύ σκοτάδι
και κανείς δεν θέλει
ή κάνει πως δεν θέλει να το δει
η μεθυσμένη ατραπός ξανοίγεται
ως μελωδία των αισθήσεων
στις υγρές μας παλάμες
ανάμεσα στην ανάμνηση
και στην επιθυμία
άνθος στιλπνό
στον βράχο πάνω
που απαγγέλαμε ποιήματα
Απρίλη μήνα
αχάραγα
στις έξη ή ώρα
το πρωί


Τάκης Τσαντήλας 

Αιτίες επιστροφής

Λιτή η μνήμη∙
μας μεταφέρει πάντα επίμονα εκεί
στις ανερεύνητες χαρές
όπου δεν φύγαμε ποτέ.
Λιτή η αγάπη∙
και ας βαραίνει τη θωριά ο χρόνος
θα μας προσδίδει πάντα με αιτίες
να επιστρέφουμε.


Τάκης Τσαντήλας 

"Ενθύμια Κίρκης"

Αμυδρό χαμόγελο

Αυτό το αμυδρό χαμόγελο
έρχεται μεσ’ απ’ την απερίγραπτη σιωπή∙
βαθιά ανάσα είναι
μιας προδομένης άνοιξης
που όλο φτάνει κι όλο χάνεται∙
αέρας που βοά πριν την ανάφλεξη
εξεγερμένης πυρκαγιάς που θ’ απλωθεί
και θ’ αφανίσει το σκοτάδι.

Κάθε σιωπή και μια βαθιά συντριβή
μία ψευδής προσδοκία
που πετρώνει τα όνειρα.


Τάκης Τσαντήλας 

Δύσκολα βήματα

Σκοτεινοί οι καιροί μας ακόμα
τα άστρα αργούν να φανούν
τα βήματα δύσκολα∙
κι εμείς πεπεισμένοι
πως δεν είναι χαμένη υπόθεση
η ήττα του τρόμου
επιμένουμε
να κρατούμε την πηγή, της ζωής, δροσερή
και να βγάζουμε
απ’ το σώμα μας
νάρκες. 

ΥΓ: Αν είχε πρόσωπο η ομορφιά 
θα ήταν το δικό σου!


Τάκης Τσαντήλας 

Έναυσμα

Πέρα απ’ το φως υπάρχει ο ορίζοντας
πίσω απ’ το χαίρε η λύπη
που τραγουδάει, που σιωπά
και σμίγει με πέτρα και χώμα.
Αγάπη, αγάπη μονάχα
ως σπορά και παλέτα και έναυσμα
που καρτεράει να χαμηλώσει η φωτιά
κι η απληστία της θύελλας
αγάπη σαν θάλασσα
που να κινεί τη στιγμή
και ν’ ακουμπάει στο μέλλον
να προσπερνά τα μικρά
και να φιλιώνει τ’ αταίριαστα
μια καθαρή αμμουδιά που μοιράζεται
και το εμείς της αγρύπνιας
που απαγγέλει και ομιλεί
μα δεν θαμπώνει. 

ΥΓ: Ευκρινές κι ανοξείδωτον πάντα το φως
προσκαλεί ως φιλέραστον χάδι.


Τάκης Τσαντήλας 

Κάλεσμα

Στιλπνή βροχή πλησίασε έλα κοντά
κι εγώ σαν άνεμος θα σου κρατώ παρέα
να σμίγουν οι ανάσες μας
στην ερημιά της νύχτας 

Μην αρνηθείς στιλπνή βροχή
την αμυδρή αυτή ανάσα μου
μην ξεχαστείς
και το αντάμωμα μας αποτρέψεις
τίποτα μην αποτρέψεις
κι εγώ στην άκρη θα σταθώ
να εξυμνώ την αρμονία σου
 
Στιλπνή βροχή δυνάμωσε
τον χτύπο σου σαν παφλασμό
πάνω στο σώμα μου απόθεσε
τώρα που μόνοι μείναμε
που πάντα μόνοι θα ‘μαστε
ν’ αποφορτίζουμε τους πόθους μας
στο σταλοθρόισμά σου


Τάκης Τσαντήλας  /  "Ανιχνεύοντας ουρανό" 

Ενθύμια Κίρκης & Συγκίνηση ματ - Παρουσίαση 28.09.23

Δύο αξιόλογες ποιητικές συλλογές στην 6η Γιορτή Φθιωτικού Βιβλίου
Στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Λαμιέων παρουσιάστηκαν, την Πέμπτη 28-09-2023, δύο νέες αξιόλογες ποιητικές συλλογές, στο πλαίσιο της 6ης Γιορτής Φθιωτικού Βιβλίου, που διοργάνωσαν ο Όμιλος Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων και ο Δήμος Λαμιέων.
Πρόκειται για τα βιβλία : Α) «ΕΝΘΥΜΙΑ ΚΙΡΚΗΣ» του ποιητή Τάκη Τσαντήλα . Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι η διάσημη φωτογραφία του Τούρκου Καλλιτέχνη Sedat Gever / Σεντάτ Γκεβέρ με τίτλο «Desert Umbrella» (Η ομπρέλα της ερήμου)
και Β) «ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΜΑΤ» της ποιήτριας, εκπαιδευτικού μουσικής και νέου μέλους του Ομίλου Ελευθερίας Γοργογιάννη. Το εξώφυλλο του βιβλίου της είναι πίνακας του Στυλιδιώτη ζωγράφου, Βασίλη Νεοφώτιστου με τίτλο «Παρ’ όλίγον νίκη».
και Β) «ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΜΑΤ» της ποιήτριας, εκπαιδευτικού μουσικής και νέου μέλους του Ομίλου Ελευθερίας Γοργογιάννη. Το εξώφυλλο του βιβλίου της είναι πίνακας του Στυλιδιώτη ζωγράφου, Βασίλη Νεοφώτιστου με τίτλο «Παρ’ όλίγον νίκη».
Στην αρχή της εκδήλωσης, ο πρόεδρος του Ομίλου Κώστας Τσιαλαφούτας καλωσόρισε τους ποιητές και τους παρευρισκόμενους, αναφέρθηκε στους στόχους της Γιορτής Φθιωτικού Βιβλίου και την αξία του βιβλίου γενικότερα. Για τα δύο βιβλία τόνισε τα εξής :
- «Στην ποιητική συλλογή «Ενθύμια Κίρκης» του Τάκη Τσαντήλα ο ποιητικός του λόγος είναι συμπυκνωμένος και αποδίδει υψηλά νοήματα με πολύ λίγες λέξεις. Σε ποίημά του αναφέρει : «Η συνεύρεση της φωτιάς/ με τη στιλπνή υγρασία. Αυτό είναι ποίηση. Κι η σελήνη να φέγγει.»
Η ποίησή του βαθιά λυρική και αρκετά κοινωνική. Η ποίησή του είναι μια θάλασσα συναισθημάτων που τα ταξιδεύει με το καράβι της συνείδησης και της καρδιάς, αλλά και ένα λιμάνι αγκυροβόλησης της ανθρωπιάς που συχνά γίνεται ορμητήριο αξιών. Λόγος ανθρωποκεντρικός, ερωτικός, φωτεινός. Μας χαρίζει ποιητικά Ενθύμια των αντιθέσεων, που προβληματίζουν και σαγηνεύουν.»
- «Στην ποιητική συλλογή «Συγκίνηση ματ» της Ελευθερίας Γοργογιάννη, ο τίτλος, με τη λέξη συγκίνηση και τον σκακιστικό όρο Μάτ, προϊδεάζουν τον αναγνώστη για αναπόφευκτες συναισθηματικές, εσωτερικές και εξωτερικές, αντιδράσεις σε πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις. Η ποιήτρια εκφράζει μια ανησυχία και απαισιοδοξία για τον κόσμο που ζούμε, γιατί κυριαρχεί το ψέμα, το συμφέρον και ο υπερκαταναλωτισμός.
Οι σχέσεις των ανθρώπων δοκιμάζονται, γιατί απουσιάζει ο αυθορμητισμός, η ειλικρίνεια και η αγάπη, ώστε να αντέχουν στον χρόνο. Σε αρκετά ποιήματά της υπάρχει όμως μια χαραμάδα προσμονής και ελπίδας, που επιτρέπει να περάσει το φως της καθαρότητας και της δημιουργίας, που θα εγγυηθεί ένα καλύτερο αύριο.»
Την εκδήλωση χαιρέτισαν η εκδότρια των βιβλίων (Χρόνος Εκδόσεις) Βασιλική Νικοπούλου και η πρώην βουλευτής και φιλόλογος Βάσω Λέβα.
Για τα βιβλία μίλησαν :
Α) Για την ποιητική συλλογή «Ενθύμια Κίρκης» του Τάκη Τσαντήλα, μίλησε η εκπαιδευτικός μουσικής, λογοτέχνης Ελευθερία Γοργογιάννη, η οποία τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής : «[…]Η ποίηση του Τ.Τ. χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις που εμπνέουν όλες τις ανθρώπινες εκφράσεις, από τον έρωτα και την αγάπη ως την παραίτηση και τον θάνατο. Ο ποιητής εμφορείται από την «ποθητή αταξία», την οποία προσκαλεί με ύφος λυρικό και ικετικό. Άλλοτε σαν έφηβος, άλλοτε σαν ναυαγός και άλλοτε σαν κομιστής του φωτός καλλιγραφεί γνήσια κι ερωτογόνα στα βαθύτερα δωμάτια της ύπαρξής μας.
Έχοντας βαθιά επίγνωση της πλάνης που μάς περιβάλλει, του αδάμαστου χρόνου, ξεγυμνώνει την αλήθεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται: το κυνήγι παρόντος και μέλλοντος ως κατάκτηση της αθανασίας. Ο χρόνος του μόνιμος δραπέτης, μόνιμη και «η αναρρίχηση στον ιστό των παθών» . Σύμμαχός του σε αυτό το αέναο κυνηγητό η ομορφιά του κόσμου και του ανθρώπου, την οποία καταδεικνύει ως ιερή συνθήκη. Ο ίδιος κοινωνεί αυτή την ομορφιά σε κάθε συχνότητα με «έμφλογα ποιήματα» και «θωπείες μεσ’ τη νύχτα».
Η μύηση του αναγνώστη στα «άχραντα μυστήρια» νου και της σάρκας προωθείται μέσω του «έκπαγλου λόγου» και τον φωταγωγεί σχεδόν αμείλικτα. Τα «αιρετικά κι ατημέλητα ποιήματα» γίνονται σπονδή του ποιητή στο φως του φεγγαριού που τον διαφεντεύει. «Οι λέξεις που λέμε ή πνίγουμε» στρατεύονται εναντίον του τα πρωινά που χαμηλώνει το βλέμμα και διψά το «Eμείς».
Γοητεύει τις λέξεις για να μη χρειαστεί να τις επιστρατεύσει. «Όμορφα λαβωμένος» και πάντα έτοιμος για απόδραση από το δοκιμαζόμενο παρόν, κρατάει αισθαντικά την ύλη και το πνεύμα του έτερου μισού ζητώντας την εξιλέωση των μεγάλων ερώτων.
Ο ποιητής μοιάζει να ζει σε έναν θάλαμο αναμονής. Περιμένει εκείνο το σύννεφο που στάζει παρελθόν και τον παραδίδει στο μέλλον εμποτισμένο μνήμη και ανεκπλήρωτες διαδρομές. Γράφοντας ποιήματα για τον έρωτα, χαράσσει τον δρόμο του προς την αγάπη, το πολύτιμο φυλαχτό του που τον προστατεύει με αποσκευή την ελπίδα ότι, αν κι έχει βιώσει τα υψηλά, κάπου, κάπως, κάποτε, τον αναμένουν τα ύψιστα. Απροσάρμοστος και βαθιά ουτοπικός σκάβει νυχθημερόν για την αλήθεια των αισθήσεων και την αφθονία του συναισθήματος.
Β) Για την ποιητική συλλογή «Συγκίνηση ματ» της Ελευθερίας Γοργογιάννη μίλησε η εκδότρια, ποιήτρια Βασιλική Νικοπούλου και ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής : «[…] Η ποίηση της Ελευθερίας δεν είναι εύπεπτη. Πώς να είναι άλλωστε απ’ το όνομά της; Πώς να προσδιορίσει την ελευθερία της ψυχής της, που τρεμοσβήνει σαν κερί στον άνεμο της ποίησης. Που αποτυπώνεται με ροή και ύφος σχεδόν λυρικό, άκρως εξομολογητικό και διεισδυτικό. Τα ευρήματά της δυνατά, ανατρεπτικά και καλά ζυμωμένα σε κάθε έργο. Τα θέματά της καθημερινά σαν πρωινές ηλιαχτίδες, μάς λούζουν. Οι λέξεις της, κλειδιά μετρημένα, πρώτα ξεσφραγίζουν τα δωμάτια των αισθήσεων και μετά μάς αποκαλύπτονται. Οι τίτλοι της, πουλιά, μαντατοφόροι του κεντρικού μηνύματος. Τα ρήματά της σχεδόν πάντα στο τέλος για να μας δώσουν την ενεργητική ή παθητική τους σύνταξη, κολατσιό για την μέρα μας πριν ξεκινήσει. Τα ουσιαστικά της πολλά, γέφυρες των στίχων της, τους συγκρατούν από το χάος του ατελέσφορου. Στο τέλος η ημερομηνία γραφής, προδίδει πάντα την μικρή ιστορία της έμπνευσης. Παραπέμπει στον χρόνο επίκλησης και προσευχής της δημιουργού.
Θέλω λοιπόν σήμερα να σας κρατήσω από το χέρι και να σας οδηγήσω σιγά-σιγά, βήμα-βήμα, αλλά ανεπιστρεπτί στην πολιτεία της. Εδώ, που τα γράμματα ορθώνουν το ανάστημά τους και κάνουν παντρέματα αιώνια. Εδώ που τα λόγια χορεύουν στον ρυθμό της καρδιάς της και γράφουν προτάσεις λατρεμένες, μόνο από έναν, τη δημιουργό τους, αρκεί. Εδώ, που η μοναξιά πολλαπλασιάζει τα πρόσωπά της και μοιάζει πολιτεία. Εδώ, που οι πληγές ξύνονται και καθαρίζονται ξανά με αίμα, που μολύνονται με φως και επουλώνονται σκίζοντας, γράφοντας, ξεφυλλίζοντας. Εδώ που τα φωνήεντα τη σώζουν από το βέβαιο κατακρήμνισμα των συμφώνων.
Εδώ που τα ασήμαντα γίνονται βασιλείς και την υπηρετούν με το μεγαλείο τους. Εδώ που εξαγνίζονται και καθαγιάζονται οι αμαρτίες του νου και της ψυχής τα λεπρά. Μη φοβηθείτε να βάλετε την ποίησή της στη ζωή σας! Έναν φθόγγο κάθε λεπτό. Μία λέξη κάθε ώρα. Έναν στίχο την ημέρα. Αρκεί! Αρκεί, για να βιώσετε το θαύμα! »
Ποιήματα και των δύο ποιητικών συλλογών απήγγειλαν οι εκπαιδευτικοί και συγγραφείς της Ομάδας Χρόνος : Γιάννα Γιακοβή, Βάσω Κατσαβριά, Ντίνα Παπαδοπούλου, Ιωάννα Παπαλέξη, Ιουλιέττα Παπαλέξη και Φωτεινή Φύκα.
«Κεντώ το λόγο να με δω / κεντώ τη μνήμη να διαβώ
κεντώ το φως για να με βρω / και μ’ αγκαλιάζει η Κίρκη!»
(Τάκης Τσαντήλας)
Και τι είναι η ποίηση αν δεν βουτήξεις / στα ματωμένα μελάνια σου
να υπογράψεις κάθε πόνημα /με χάδι, μιλιά κι ιδρώτα;
(Ελευθερία Γοργογιάννη)
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ευχαριστίες των ποιητών και των διοργανωτών.

Ο Πρόεδρος του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών & Συγγραφέων Κώστας Τσιαλαφούτας

39Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ LIBER ΜΑΔΡΙΤΗΣ, 4-6 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2023

39Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ LIBER ΜΑΔΡΙΤΗΣ, 4-6 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2023
Τα βιβλία της φωτογραφίας εγκρίθηκαν από την Διεύθυνση Γραμμάτων, θα ταξιδέψουν στη Μαδρίτη, θα φιλοξενηθούν στην 39η ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΑΔΡΙΤΗΣ και θα εκπροσωπήσουν τον οίκο μας στο ελληνικό περίπτερο του Υπουργείου Πολιτισμού.
01. "Ποταμοκατέβατα!" της Τζωρτζίνας Μαντέ
02. "Το μισό μου άπειρο" της Βίβιαν Ευθυμίου
03. "Αποτυπώματα στο πουθενά" της Μαρίας Αργυρακοπούλου
04. "Οι σκέψεις σε κουτί", της Ιωάννας Παπαλέξη
05. "Ο Αστερόφωτος και η σωτηρία της πολιτείας", της Νάνσυ Κασδά
06. "Ενθύμια Κίρκης" του Τάκη Τσαντήλα
07. "Στις όχθες των ονείρων" του Γιάννη Γιαβάρα
08. "Εκ-ποιείν", της Βασιλικής Νικοπούλου
09. "Όστρακα/conchiglie", του Μανώλη Κληματσίδα
10. " Έγκλειστος Έρωτας", της Μαρίας Παπαβασιλοπούλου
Ευχαριστούμε θερμά τη Διεύθυνση Γραμμάτων για την ευκαιρία εξωστρέφειας και συμμετοχής και ευχόμαστε τα καλύτερα στους συγγραφείς μας και τα βιβλία τους.
Είμαστε πάντα δίπλα τους με όλη μας την αγάπη.
Χρόνος Εκδόσεις - Βασιλική Νικοπούλου 

Λήθη

Πολλά τα λόγια που ενδύσαμε με όρκους
αλήθειες και μισές αλήθειες
που μπλεχτήκανε με ψέματα 

Γι' αυτό θαρρώ πως μ’ άλλον τρόπο
πρέπει να ζυγιάζουμε το μπόι μας
μην περιμένοντας ποτέ μας τίποτα
από στέρφες λέξεις
που ξεψυχάνε πλάι σε μοιραίους έρωτες
και ενταφιάζονται στη λήθη


Τάκης Τσαντήλας 

Τάκης Τσαντήλας / Ενθύμια Κίρκης

Ηλιοβασίλεμα σε αναμονή


Θα ξανάρθεις
και θα με ψάξεις να με βρεις κάπου στον άνεμο
με μάτια θαμπά
κι ένα παράπονο εύηχο, βράχος και κύμα μαζί
θα μ’ αγκαλιάσεις αμήχανα
και θα μου περιγράψεις τον κυνισμό της σιωπής,
θα μου δείξεις τα σημάδια στο σώμα σου  
και θα μου πεις το πόσο πονούσες
κάθε φορά που σκόνταφτες στη σεπτή νοσταλγία 
έγκλειστη στο εντός σου σκοτάδι   
ζητώντας να περιηγηθούμε για μια ακόμα φορά  
στο δάσος των επιθυμιών 
και να υποσχεθούμε στα ποιήματα
πως όταν περάσει τούτο το μαύρο σύννεφο
- αν περάσει -
να κρεμαστούμε ευτυχείς απ’ τις λέξεις
αγναντεύοντας στον ορίζοντα
το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα. 

_______________________________________


Παράξενη άνοιξη
 

Η μέρα μας έδυσε τόσο απρόσμενα
που δεν προλάβαμε
να δούμε τα υγρά μάτια
της λαβωμένης λιακάδας
το πνιχτό σπάραγμά της
καθώς άγγιζε με κατάνυξη
τα νεκρά άνθη της άνοιξης.
Έτσι οι νύχτες μας
ενδύθηκαν με το έλασσον φως  
μέτοικων άστρων 
και βγήκαν αμίλητες
στα μπαλκόνια.
Προτροπή ζωής είναι ετούτη
η παράξενη άνοιξη
μας κυνηγάει ο άνεμος
μας κυνηγούν τα ποιήματα
μας κυνηγάει ο καιρός
κι εμείς προσπαθούμε να διαφύγουμε 
γεμάτοι φλογερές επιθυμίες
με τα δύσοσμα τραίνα της νύχτας
που δεν ξεκινάνε ποτέ.
 
_______________________________________

 

 Ατελεύτητη καθαρότητα

Η θωριά σου, αιώνες τώρα
με ξεναγεί στο ίδιο πάντα μέρος
εκεί που κύμα και θύελλα
κρατούσαν τον ύπνο μας ξάγρυπνο
και φαντάζαμε τόσο αθώοι
μέσα στις αμαρτίες μας.
Τότε που κρεμασμένοι στα σύννεφα
διανύαμε περιχαρείς
την απόσταση των σωμάτων μας
και τ’ αναβαπτίζαμε με κατάνυξη
στην ατελεύτητη καθαρότητα της ηδονής.
Νωπή ακόμα η μέθη απ’ το άνθος
που εμφύτευσες στο λώρο μου
καθώς η νύχτα άναβε με προσήλωση τ’ άστρα
κι η σελήνη ανίχνευε
τους απόκρυφους κήπους σου.


Τάκης Τσαντήλας  /  Ενθύμια Κίρκης  /  Χρόνος Εκδόσεις  /  2023  

Ενθύμια Κίρκης. ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ. Από τις Χρόνος Εκδόσεις

"Κάπου πρέπει να σείεται το φως για να μπορούν τα όνειρα να καίνε, να λένε, ν’ αγάλλονται". ΕΝΘΥΜΙΑ ΚΙΡΚΗΣ. Κυκλοφόρησαν. Με την ιδιαίτερα φροντίδα κι επιμέλεια του ΧΡΟΝΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ.

Υποσχόμενο ταξίδι

Την ώρα που ο ήλιος δύει
πλάι στα κύμα στέκομαι
αγναντεύοντας τις εικόνες του δειλινού
ανήμπορη να σηκώσω
φορτία και λόγια
που λυγίζουν το μέσα μου.
Κι εκεί που η σκέψη πλανάται
αίφνης ένα καράβι  
στο βάθος του ορίζοντα
δίνει ζωή στο παρόν
υποσχόμενο ένα ταξίδι
δίχως φορτία και σύννεφα.
Νύχτωσε νωρίς απόψε
κι η λησμονιά
άφησε γυμνά στ’ ακρογιάλι
τα ίχνη της.


Μαρία Αργυρακοπούλου 

Ιούλης

Τα πιο στιλπνά ακρογιάλια που σε έθελξαν
τα πιο ευάρεστα
ήταν αυτά που άφριζε το κύμα τις αισθήσεις
Ιούλης μήνας
μες στην αλμύρα του Καλοκαιριού
με την άμμο στο σώμα
και με την ξέγνοιαστη αγκαλιά του ανέμου


Τάκης Τσαντήλας

Λογοτεχνικό δελτίο (26) - Παράξενη άνοιξη

Κυκλοφόρησε το "Λογοτεχνικό δελτίο", τρίμηνη έκδοση Λόγου, τεύχος 26, Ιούνιος 2023 του "Φιλολογικού Ομίλου Θεσσαλονίκης". Ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία του ποιήματός μου "Παράξενη άνοιξη".

Ρή(γ)ματα

Φυλλομετρούσες τις σκέψεις μου
γυρνώντας αργά τις σελίδες
των μικρών μου ρη(γ)μάτων
κι ανέβαινες
ανέβαινες
ανέβαινες μαζί μου ψηλά
ως τα σύννεφα
αφήνοντας πίσω σου εφηβεία κι ωρίμανση
να διασταυρώνουν τις μνήμες τους 

Τις άπλωνες μέσα σου έπειτα
με κατάνυξη έκδηλη
διαλέγοντας τις πιο αρυτίδωτες
να συνομιλήσεις μαζί τους 

Σε ήξερα αλλιώς, μου ψιθύριζες
κάθε φορά που ανακάλυπτες κάτι ασαφές
στην κουβέντα μαζί τους
ενώ γνώριζες κατά βάση
πως αυτές οι αινιγματικές
κι απροσάρμοστες σκέψεις μου
ήταν που εισχωρούσαν πιο έντονα
στις ανήμερες φλέβες σου
στον βαθύ στεναγμό σου


Τάκης Τσαντήλας 

Προσγείωση

Ας τελειώνουμε επιτέλους
με τις ιερές βεβαιότητες
περί της νομοτέλειας
για τις κινήσεις των άστρων
και τις εφόδους μας στον ουρανό
η ιστορία μήτε διδάσκει
μήτε διδάσκεται
βγάζει τη γλώσσα μονάχα και περιγελά
σε όσους μιλούν στο όνομά της
το φονικό εγώ
θα εφευρίσκει πάντα το κατάλληλο άλλοθι
για να δικαιολογεί
την κατακρήμνιση της τρυφερότητας
στο βάραθρο του κυνισμού.


Τάκης Τσαντήλας 

Σκόνη

Οι ανάσες μας
είναι καλά κρυμμένες
μεσ' στα ποιήματα∙
τόσο καλά
που όσοι τύχει
και τα ψάξουν
θα βρουν μονάχα
λίγα ανθύλλια∙

και σκόνη. 

Τάκης Τσαντήλας 
 

Η δικαιοσύνη της νύχτας

Μνήμες μ’ αγγίγματα γεμάτα κενό
ανάσες που χάθηκαν με λυγμούς στην ομίχλη∙
αν μας μιλούσαν τα άνθη
τα άστρα
τα κύματα
θα μας καλούσαν σε δείπνο
μυστικής συμφιλίωσης
έτσι που όμορφα λαβωμένοι
θα ξεγυμνώναμε τη μοναξιά μας στον άνεμο
με την παραδοχή πως το κιβώτιο
που φυλάσσαμε τις σεπτές αμαρτίες μας
έσπασε
αναδεικνύοντας θραύσματα
από την δικαιοσύνη της νύχτας.


Τάκης Τσαντήλας 

Ποιητές

Οι ποιητές,
μοναχικοί και απροσάρμοστοι
ακτιβιστές της χαραυγής και της ανάστασης
βάζουν φωτιά στ’ αμετακίνητα
φιλονικούν με τ’ αναπόδεικτα
βγάζουν σκουριές από τα αγάλματα
αγκαλιάζουν τα έρημα
ανάβουν το τζάκι εντός μας
και μας φιλεύουν με χόβολη
και ψωμί ζυμωμένο στο μέλλον


Τάκης Τσαντήλας 

Στους δρυμούς με τα εύηχα ποιήματα

Παρακάμπτοντας τη σιωπή
την αναίσχυντη οίηση
βαδίζω μαζί σου
στους δρυμούς με τα εύηχα ποιήματα
κι ας πυκνώνουν οι νάρκες τριγύρω
ας καραδοκούν οι χίμαιρες
ας εισχωρεί η παγερή μελαγχολία μέσα μας
το φως πάντα αλώβητο
θα μας θυμίζει τις αμάραντες
αισθαντικές μας μέρες


Τάκης τσαντήλας 

Απογύμνωση

Οι λέξεις αποστρέφονται κάθε ένδυμα
που προσπαθούν να τις φορέσουν
κήνσορες
λόγιοι
και αριβίστες 

Στιλπνές και αιθέριες
(θα) ανεμίζουν πάντα στο άπειρο
εκπνέοντας γενναιόδωρα μέσα μας
ακριβοθώρητα συν-αισθήματα
κι εύοσμες αισθήσεις


Τάκης Τσαντήλας