Ψίθυροι του γιαλού

Κανένα βήμα δεν είναι τόσο ασαφές
όσο αυτό που προσπαθεί
να διανύσει την απόσταση
ανάμεσα μας
καθώς τη μια στιγμή θαρρούμε
πως ταξιδεύουμε πλάι
και την αμέσως επόμενη κατανοούμε
πως μας χωρίζει άβυσσος. 

                       Η διαδρομή μας.
             Ένα θαύμα ρακένδυτο
                    που μονάζει σαλό
                       στην ανυπαρξία.


Τάκης Τσαντήλας 

Αέναος κύκλος

Το όλον και το τίποτα της νοσταλγίας, της φαντασίας
της προσμονής και της θύμησης
δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας αέναος κύκλος
μιας συνεπούς ασυνέπειας.
Των μύθων, των οίστρων και των έγκαυλων αγγιγμάτων.


Τάκης Τσαντήλας

Τα αινίγματα της νύχτας

 Με κάμπτει η μελαγχολία. Ιδίως όταν την απαντώ βαθιά μες στο βλέμμα αποκλεισμένων ανθρώπων. Και είναι τότε που φεύγω μακριά κι από μένα. Βγαίνω συχνά τα χαράματα σε άγνωστα μυστικά ακρογιάλια αναπολώντας τις διάφανες θάλασσες που ονειρευτήκαμε και δεν θα ταξιδέψουμε ποτέ.
 Αδυνατώ να καταλάβω αγαπημένη μου πως γίνεται να χάνονται οι άνθρωποι, οι δρόμοι, τα όνειρα. Μες από τα ποιήματα σε συναντώ. Πάντα σε συναντούσα. Ανιχνεύοντας με προσήλωση τα αινίγματα της νύχτας και διασχίζοντας τις εποχές των μεγάλων προσδοκιών και των εμφαντικών ματαιώσεων.


Τάκης Τσαντήλας