Η μουσική των χρωμάτων

Η περπατησιά της ζωής δεν είναι μονοδιάστατη.
Κυλά ακανόνιστα με βήματα και με κύματα.
Με φόντο τη μνήμη, την αίσθηση και την παραίσθηση.
Την ευαισθησία, την άποψη, τη συναισθηματική φόρτιση.
Ανταμώνει συχνά με τη διάπυρη επιθυμία και την προσμονή της αυγής που θα φωτίσει και θ' αλλάξει τον κόσμο.
Με την πλάνη μας - γοητευτική και επίμονη - πως η έφοδος στον ουρανό των ονείρων μας είναι εφικτή εδώ και τώρα.
Με την ποίηση των θαυμάτων και τη μουσική των χρωμάτων.


Τάκης Τσαντήλας 

Αποτίμηση

Όλα τα πράγματα στη ζωή θέλουν τρόπο. 
Ο τρόπος είναι αυτός που καθορίζει την εξέλιξη τους. 
Τα μικρά και μεγάλα εκείνα βήματα 
που μας απεγκλωβίζουν 
από την ομηρία της αγνωσίας. 
Που αλλάζουν τη θέση, τη φορά, την ματιά 
που βλέπουμε τον κόσμο. 
Που τον μαθαίνουμε ξεμαθαίνοντάς τον. 

Ο κόσμος αλλάζει από την στιγμή που συνειδητοποιούμε 
πως τίποτα δεν είναι αυτονόητο
τίποτα δεδομένο
τίποτα στατικό. 

Πως όλα είναι διεκδικήσιμα ως μια Κυριακή της ανάστασης. 


Τάκης Τσαντήλας 

Ανάγνωση

Οι λέξεις μας γέννηση, οι λέξεις μας έρωτας οι λέξεις μας θάνατος. Με το δικό τους φορτίο, το δικό τους χρώμα, το δικό τους ερέθισμα, όπου ανάλογα με το πώς τις αγγίζουμε μπορούν να μας απογειώσουν ή να μας καταβυθίσουν.
Άλλοτε νωρίς άλλοτε αργά οι λέξεις φτάνουν πάντοτε στο ερημοκλήσι της ψυχής μέσα από ένα πλήθος αιτιών, αφορμών, αναγκών και προ(σ)κλήσεων. Ο τρόπος δε που οφείλουμε να τις προβάλουμε δεν μπορεί να είναι άλλος παρά ωσάν να γνωρίζουμε βαθιά, βαθύτατα πως δεν μας ανήκουν. Γενναιόδωρα πάντα κι απερίφραστα.
Ως σεπτά κι ανερυθρίαστα ποιήματα.


Τάκης Τσαντήλας

Γνωσιακός πλούτος

Ο γνωσιακός πλούτος κρύβεται
στα απλά και απέριττα.
Στα λιτά κι ουσιώδη.
Στη στάση και θέση ζωής
που μας εμβολιάζει
με ανάσες στιλπνές
ζωτικές
ανατάσιμες.
Η προσέγγιση μας στο φως
προϋποθέτει βεβαίως καλή όραση.
Ωστόσο: Δεν αρκεί να βλέπεις
απλά με το μάτι
πρέπει να δύνασαι να βλέπεις
και μεσ' απ' αυτό.


Τάκης Τσαντήλας

Το διάφανο του φωτός και του αέρα

Όταν η αλήθεια απογυμνώνεται
μπροστά στον καθρέφτη του νου μας
τότε και η φωνή ή η σιωπή
πρέπει να αποτυπώνεται ανάλογα
και να εναρμονίζεται
με τη γυμνή μας αλήθεια.

Οι λέξεις είναι σαν αναπάντεχα κύματα.
Πότε μας θάλπουν και πότε μας πνίγουν.
Και το σκοτάδι μας βοηθά να αισθανθούμε
και να εκτιμήσουμε το διάφανο
του φωτός και του αέρα.

Εκεί που ενεδρεύει το άφθαρτο
το αδιόρατο
το αναδυόμενο.


Τάκης Τσαντήλας

Κατανυκτικά

Το φως αναπλάθεται κάθε φορά μέσα μας
Όσο εμείς ξεμακραίνουμε
___ Τόσο αυτό πλησιάζει
Περνώντας μέσ' απ' την πύλη της νύχτας μας
Αθόρυβα
Μυστικά
Κατανυκτικά
Με τον λόγο απέκδυτο και τη μνήμη παρούσα

Τάκης Τσαντήλας

Δημιουργική αρετή

Η υποταγή είναι η βαθιά περιφρόνηση του ανθρώπου προς το πάθος, το λάθος, τα ποιήματα.
Η ακινησία που στερεί απ' τα θαύματα την πραγμάτωσή τους.

Και ναι! Η δημιουργική ανυπακοή και η ενεργητική αντίσταση είναι η ύψιστη αρετή απέναντι στη σύληση των ονείρων (μας).


Τάκης Τσαντήλας

Η διεκδίκηση του αυτονόητου

"Σημασία έχει να είσαι Άνθρωπός".
Να παραμένεις Άνθρωπος.
Να διεκδικείς κάθε φορά τον αυτονόητο ανθρωπισμό σου ως πυρά ακάθιστη που αναδίδει αγάπη κι ελπίδα απέναντι στη σιωπή και το φόβο.
Να κατανοείς τους καιρούς όχι με παθητική στωικότητα αλλά με δημιουργική ανυπακοή κι αμφισβήτηση.
Να κεντρίζεις την ιστορία με θύμησες από το μέλλον.
Να μην φτάσεις ποτέ στο σημείο να πεις: "Προσπαθώντας να αλλάξω τον κόσμο ποδοπάτησα τον διπλανό μου".
Να λες, σ' αγαπάω και να το εννοείς.

Τακης Τσαντήλας