Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Τάκης Τσαντήλας / Ενδελεχή κι απόκρυφα ατοπήματα


Φυλακτό θύμησης 


Τίποτα ανόθευτο δεν έμεινε
απ' τη νιότη μας
μόνο ο έρωτας που ακόμα
σιγοκαίει τα σωθικά μας
ένα κομμάτι ουρανού και θάλασσας
κληρονομιά για τα χρόνια
που θα 'ρθουν
και μια φωτογραφία ξέθωρη
φυλακτό ανεκτίμητο
στο απέραντο περιβόλι
της θύμησης.

____________________________


Η αποπλάνηση του άνεμου


Άνοιξε το στήθος της σαν μια βεντάλια
βουβά στον ήλιο απολογήθηκε
κι αποτυπώνονταν ξεκάθαρα
στα όμορφα μεγάλα μάτια της
η πίστη της για την επιλογή της.
Πως δεν μετάνιωνε
πως δεν θα έσβηνε με τίποτα
τη φλόγα που 'χε συνειδητά ανάψει
στα αχυρένια ανθρωπάκια.
Τα χείλη της ερμητικά κλειστά
σημαιοστόλιζαν το σκηνικό
κι ανέμιζαν με θράσος - θα 'λεγα -
τις σάρκες απ' τα θύματά της.
Ήτανε φανερό πως η ακόλαστη ζωή της
η αποπλάνηση του άνεμου
και οι μυριάδες ανομίες που την βάραιναν
σημάδευαν για τα καλά την καταδίκη της.

____________________________


Νυχτερινές παρεκτροπές


Θέλω να πορευθώ μαζί σου
αυτή τη νύχτα
μαζί σου ως το ξημέρωμα και την αυγή,
να αρνηθείς πια δεν μπορείς
του φεγγαριού τη γέμιση
δεν γίνεται να αποτρέψεις,
έλα, το πρόσωπό σου γλύκανε
τα συναισθήματά σου άφησε
το κύμα να συμπαρασύρει,
ανάπνευσε
ελεύθερα ανάπνευσε μέσα σου
την ομορφιά της φύσης,
μην αρνηθείς, μη φοβηθείς
έλα κι αυτή η νύχτα θα είναι ατέλειωτη
όπως ατέλειωτη κι η φαντασία μου
που εγείρεται στην ομορφιά
στη γοητεία της υπέρβασης
που πλάθει εσένα
ον της οδύνης
και της εκτροπής.

_________________________


Στη θύελλα


Δεν θα ξεχάσω
πως σ' αντάμωσα στη θύελλα
σ' αρχαίο τάφο στις ανασκαφές
νύχτα ασέληνη
ανέραστη νύχτα των ξωτικών.
Της μοναξιάς σου το πιθάρι
που γυρόφερνες στον άνεμο
το κρύο χέρι σου
κι ένα παράξενο χαμόγελο
πόνου, οργής κι απόδρασης.
Μου 'δειξες τον ορίζοντα
μακριά τα σύννεφα
- εκεί ζούσες -
και μου απάγγειλες Ρεμπώ.
Έλα, ψιθύρισες
- κι εσύ εδώ πορεύσου
κι εσένα η ανάσα σου στα άστρα
στα σύννεφα αναγαλλιάζει.
Έλα, μου κραύγασες
και μ' έμπασες μ' ένα φιλί
στην ελευθερία.


Τάκης Τσαντήλας / Ενδελεχή κι απόκρυφα ατοπήματα / 2006



Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Αποτυπώματα




Αποτυπώματα ανεξίτηλα τα λόγια σου
λύχνοι πολύτιμοι για να διαβείς
ν' αφουγκραστείς
να αισθανθείς
την υγρασία της ψυχής
στα πιο στενά της μονοπάτια

Αποτυπώματα αστείρευτα τα χάδια σου
ανασαιμιές στιλπνές και ποιήματα
αρχέγονα μηνύματα
του νου παιχνίδια μες στα κύματα
με προσκαλούν στα ανοιχτά
στα πιο βαθιά κι απόκρυφα νερά σου


Τάκης Τσαντήλας

Εικονική λογοτεχνία και ποίηση
"Συμπαντικές διαδρομές" - 2007

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Αντηλιά στην πληγή



Κοίτα πέρα και δες
αφουγκράσου σιωπές
ένα χάδι σεπτό
ένα φως ποθητό
μυστικά σου απλώνω

Μια πνοή, μια πηγή
μια ανάσα ζεστή
αντηλιά στην πληγή
και στον άδηλο πόνο

Με θωπείες στιλπνές
κι εισπνοές ακριβές
σαν αβρό δειλινό
και φεγγάρι γυμνό
το κορμί σου αλώνω
____________________

Τώρα πια ανιχνευτές
της φωτιάς εραστές
προσπερνώντας το χθες
ψηλαφούμε χαρές
στον παρόντα μας χρόνο


Τάκης Τσαντήλας - Έμμετρες αποδράσεις

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Αντίδωρο χάδι


Κάθε στίχος κι ένα δάκρυ που φέγγει
σπορά στο εντός μας ξημέρωμα
αντίδωρο χάδι
για ταξίδι μακρύ και επίπονο


Τάκης Τσαντήλας

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Το φιλί της μέδουσας



Νομίζω πω είσαι ένα όνειρο
ένα περαστικό παραμύθι
πως είσαι στίχος της ποίησης
της γλυκιάς μελωδίας
της ανέμελης αίσθησης
της πλανεύτρας παραίσθησης

Πως στρέφοντας τα μάτια μου
στο γαλάζιο αχανές
παρουσιάζεσαι εσύ
όμορφη μέδουσα
των ενάλιων βυθών

Παραλύω στη σκέψη
καθώς σε ανιχνεύω
καθώς αντικρίζω τα ίχνη
απ' το θαμπό πέρασμα σου
καθώς πλησιάζω το βλέμμα μου
στο εξωτικό πρόσωπο σου
καθώς το φιλί - τσίμπημά - σου
ορέγομαι

Υπάρχεις στ' αλήθεια
όμορφη μέδουσα;


Τάκης Τσαντήλας