Άστατο σύννεφο

Αναρωτιέμαι
- κι ας θαρρώ πως σε ξέρω από πάντα - 
αν είσαι ποίημα
κάτι από μένα που βρήκες στ’ αζήτητα
η απλά ένα άστατο σύννεφο.
Αναμφίβολα πάντως
κι ύστερα από τόσες φορές
που αλλάξαμε σώματα
ακόμα και η πιο μυστική σου ανάσα
αφθονεί
στο ιερό
του κοινού μας ναΐσκου. 

__________Υ.Γ.

Ακόμα κι ο παράδεισος

φαντάζει ελάχιστος
μπροστά στην αρμονία

που αναδίδει η θάλασσα
καθώς η αύρα της χαράσσει

το γυμνό κορμί σου.


Τάκης Τσαντήλας