Παρακάμπτοντας
τη σιωπή
την αναίσχυντη οίηση
βαδίζω μαζί σου
στους δρυμούς με τα εύηχα ποιήματα
κι ας πυκνώνουν οι νάρκες τριγύρω
ας καραδοκούν οι χίμαιρες
ας εισχωρεί η παγερή μελαγχολία μέσα μας
το φως πάντα αλώβητο
θα μας θυμίζει τις αμάραντες
αισθαντικές μας μέρες
Τάκης τσαντήλας
