Έξαψη

Έχοντας περιπλανηθεί αιώνες στο κορμί σου
τόσο πολύ διέγειρες την έξαψη
όπου θαρρώ πως έβγαιναν
μικρά ανθάκια από το στήθος σου
ευωδιαστές μυρσίνες
που ανέδιδαν αδημονούντα πόθο
και μυστικοί σπασμοί σε ανεμώνες και υάκινθους
ένα φιλί μέσα σε νάρκισσους
μια χαραμάδα από φως λαθραίου φεγγαριού
άλικο όνειρο που ταξιδεύει με σιρόκο άνεμο
ως τα κρυφά φαράγγια των ωκεανών
των δακρυσμένων ουρανών
και των ερώτων


Τάκης Τσαντήλας