Να
φεύγεις σαν να 'ρχεσαι
φλερτάροντας ποιήματα
λουσμένη μέσα στο φωτεινό σου ναυάγιο
με τους ανθούς της σιωπής να ευωδιάζουν
καθώς στον ορίζοντα
προβάλλουν ως νύμφες
οι πρώτες των άστρων αχτίδες
μιας έκπαγλης νύχτας.
ΥΓ: Αν κάτι μας προσκαλεί να ανιχνεύσουμε
βαθιά μέσα στην άναστρη νύχτα
είναι το φως που εκπέμπει η μουσική
σαν ανταμώνει με την ποίηση.
Τάκης Τσαντήλας
Συλλογή: «ΥΣΤΕΡόΓΡΑΦΑ με παραλήπτη»
«Χρόνος Εκδόσεις» 2019
[ Κάπου πρέπει να σείεται το φως για να μπορούν τα όνειρα να καίνε, να λένε, ν' αγάλλονται ] t_t