[ Κάπου πρέπει να σείεται το φως για να μπορούν τα όνειρα να καίνε, να λένε, ν' αγάλλονται ] t_t
Σμίγουν οι ανάσες μου με τις βροχές ξυπνούν οι θύμησες κι αλώνουν όνειρα και πλάνες μ' αχνό το φως κι ανάλαφρο αεράκι δειλινού Ακίδες θύμησες χαράσσονται βαθιά μες στη σιωπή μου
Τάκης Τσαντήλας "Ιχνηλατώντας τη σιωπή"
