Την
ώρα που ο ήλιος δύει
πλάι στα κύμα στέκομαι
αγναντεύοντας τις εικόνες του δειλινού
ανήμπορη να σηκώσω
φορτία και λόγια
που λυγίζουν το μέσα μου.
Κι εκεί που η σκέψη πλανάται
αίφνης ένα καράβι
στο βάθος του ορίζοντα
δίνει ζωή στο παρόν
υποσχόμενο ένα ταξίδι
δίχως φορτία και σύννεφα.
Νύχτωσε νωρίς απόψε
κι η λησμονιά
άφησε γυμνά στ’ ακρογιάλι
τα ίχνη της.
Μαρία Αργυρακοπούλου
