Το φιλί της μέδουσας

Νομίζω πω είσαι ένα όνειρο

ένα περαστικό παραμύθι

πως είσαι στίχος της ποίησης

της γλυκιάς μελωδίας

της ανέμελης αίσθησης

της πλανεύτρας παραίσθησης

Πως στρέφοντας τα μάτια μου

στο γαλάζιο αχανές

παρουσιάζεσαι εσύ

όμορφη μέδουσα
των ενάλιων βυθών

Παραλύω στη σκέψη

καθώς σε ανιχνεύω

καθώς αντικρίζω τα ίχνη

απ' το θαμπό πέρασμα σου
καθώς πλησιάζω το βλέμμα μου

στο εξωτικό πρόσωπο σου

καθώς το φιλί - τσίμπημά - σου
ορέγομαι

Υπάρχεις στ' αλήθεια
όμορφη μέδουσα;


Τάκης Τσαντήλας