Η καθολική καταδίκη της
φτώχειας, της αδικίας, της ανελευθερίας δίχως τον παραμικρό αστερίσκο και δίχως
την παραμικρή έκπτωση είναι το αυτονόητο που πρέπει να διέπει κάθε πολίτη
σήμερα και κάθε πολιτικό σχηματισμό. Καταδίκη της φτώχειας, της ανεργίας, της
ανελευθερίας σημαίνει έμπρακτη αποδοκιμασία και καταδίκη της πολιτικής και των
πολιτικών που γεννούν, που τροφοδοτούν, που αναπαράγουν φαινόμενα φτώχειας,
αδικίας, ανελευθερίας. Το όνειδος σήμερα για την κοινωνία μας είναι η πολιτική
αλητεία που συγκυβερνάει και σπέρνει τον τρόμο στους πολίτες. Το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ των μνημονίων στις πρόσφατες εκλογές πήρε ποσοστό 12%. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις βρίσκεται στο όριο «μπαίνει, δεν μπαίνει», στη βουλή. Κι όμως, αυτό το - μεταλλαγμένο και καταδικασμένο από το λαό - ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου - που εσχάτως αυτοαναγορεύτηκε και σε αναπληρωτή (!!!) πρωθυπουργό - συγκυβερνάει μαζί με τον συρφετό της Σαμαρικής ακροδεξιάς.
Αυτοί οι πολιτικοί κηφήνες έχουν το θράσος και κουνάνε το δάχτυλο στην Αριστερά ζητώντας της συγχωροχάρτια και δηλώσεις υποταγής και μετάνοιας. Αντί να απολογούνται για τις ανάλγητες πολιτικές τους ζητάνε και τα ρέστα..
Και η Αριστερά τι κάνει; Τρώει ως συνήθως τις σάρκες της. Αντί να βγει επιθετικά και να προβάλει το αξιακό της αφήγημα αμύνεται και διολισθαίνει σε θέσεις θολές και αμφίσημες.
Εμείς οι πολίτες είμαστε που θα πιέσουμε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αναπτύξει, να ξεπροβάλλει, να αναδείξει, τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του. Που θα πιέσουμε την ηγεσία του ΚΚΕ να αφήσει την ιδεολογική και πολιτική του περιχαράκωση και να σταθεί αρωγός στην κοινή περπατησιά της αριστεράς, στο κοινό προσκλητήριο της ρήξης και της ανατροπής. Που θα πιέσουμε την ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ να δει κι αυτή με πιο καθαρή και ενωτική ματιά τις προ(σ)κλήσεις της ιστορίας.
Τίποτα πια εύκολο, τίποτα δεδομένο, τίποτα με όρους ανάθεσης. Οι πολίτες ας αναδείξουν το λόγο. Αριστερό, ανατρεπτικό, ενωτικό, κριτικό. Και κυρίως αυτοκριτικό..
Τάκης Τσαντήλας
