Άνθη από μύριους κήπους
της αισθαντικής νοσταλγίας
ηδύ Καλοκαίρι
απλωμένο στη ματιά του ήλιου που φέγγει
αναρριχώμενα άστρα
που τις νύχτες καθαίρουν
έλα να σμίξουμε
κρεμασμένοι στα πάθη που σείονται
να χαράξουμε ατραπούς
της μέλλουσας θύμησης
να γίνουμε χορευτές των κυμάτων.
Τάκης Τσαντήλας